Meer dan een woonplek
Midden in Tilburg, achter het Leijpark, ligt het Bloemkwartier. Een plek waar statushouders en Nederlanders samenwonen. Zodra je het terrein oploopt, valt direct op dat dit geen gewone woonlocatie is. Hier ontstaan niet alleen woningen, maar ook gemeenschappen. De sociale verbinding staat centraal, met coach Roman als een vertrouwd gezicht voor de statushouders van Refugee Team.
De grote binnentuin vormt het hart van de plek. Een pingpongtafel, picknickbanken met parasols en bloeiende planten geven het een open en uitnodigende sfeer. In het midden staat een klein kantoor. Roman, van Refugee Team, Hanan van ContourdeTwern en Rik van WonenBreburg zijn hier vandaag aanwezig voor de bewoners. Maar het kantoor is slechts hun uitvalsbasis, want de echte ontmoetingen vinden plaats buiten, in de tuin, in de gangen en bij de voordeuren.
Bewoners zitten vaak in de tuin, het is een plek om elkaar te ontmoeten en tijd samen door te brengen. Zo speelt Roman regelmatig een potje pingpong met bewoners. Vandaag speelt hij een potje met Salahadin. “Hij is echt heel goed”, zegt Roman lachend. De tafel is een laagdrempelige ontmoetingsplek voor bewoners.
In de avond spreekt Salahadin hier vaak af met zijn vrienden die ook op het Bloemkwartier wonen. Op de vraag hoeveel vrienden hij inmiddels heeft, antwoordt hij met een brede glimlach: “Te veel om op te noemen.” En het potje pingpong? Dat won Salahadin natuurlijk.
Een vertrouwd gezicht
Roman is officieel ‘coach’, maar in werkelijkheid veel meer dan dat. Hij is probleemoplosser, luisterend oor en bovenal een community builder. Veel bewoners kennen hem al langer, omdat zij bij Refugee Team hun inburgering hebben gedaan. Hij is voor veel bewoners een vertrouwd en bekend gezicht, waardoor mensen hem makkelijk aanspreken.
Zo kwam Shuja uit Pakistan naar Roman met de vraag hoe hij aan een fiets kon komen. In plaats van meteen het antwoord te geven, verwijst Roman terug naar eerdere gesprekken en moedigt hij Shuja aan zelf een oplossing te vinden. In het gesprek ontdekt Shuja dat hij het probleem zelf kan aanpakken, wat hem een gevoel van vertrouwen en zelfstandigheid geeft. Dit is typerend voor de aanpak van coaches van Refugee Team: ze grijpen niet direct in, maar begeleiden statushouders zodat zij stap voor stap zelfstandiger worden.
Rust en ruimte
Voor veel bewoners betekent de verhuizing naar het Bloemkwartier een grote verandering. Veel van hen komen van woonplekken met weinig privacy en drukke omstandigheden die meestal tijdelijk zijn. Veel statushouders zijn direct vanuit een noodhuis voorziening hierheen verhuisd. Het Bloemkwartier is een hele verbetering: meer rust, ruimte en de mogelijkheid om echt te landen.
Ook Elvis (29) uit Nigeria vindt in het Bloemkwartier een plek om tot rust te komen. Hij woonde eerder op verschillende locaties: elf maanden in Ter Apel, daarna in Overloon en Middelburg. Voor hem betekent het daarom veel om eindelijk een vaste plek en bekende gezichten te hebben. Over het wonen hier zegt hij kort maar krachtig: "peaceful."
Juist in de overgang naar een vaste woonplek is het fijn dat bewoners opnieuw met Roman te maken hebben. Niet wéér iemand van een nieuwe instantie, maar dezelfde persoon die hun verhaal al kent, de weg weet en vertrouwd aanvoelt.
Verbinding onder bewoners
Het wonen in het Bloemkwartier is zeer gewild. Voor de elf beschikbare huizen die momenteel nog vrijstaan kwamen maar liefst 700 aanmeldingen binnen. Bewoners moeten een motivatie schrijven en laten zien dat ze sociaal zijn en actief willen deelnemen aan het samenleven. Op deze manier blijft de plek een levendige en betrokken woonomgeving.
"Iedereen hielp elkaar, wat meteen een ijsbreker was"
Verbinding, daar draait het om bij het Bloemkwartier. Om dit te stimuleren, werd er in het begin een openingsfeest gegeven met bingo, touwtrekken en ‘raad het nummer’. Vooral het touwtrekken bleek een groot succes; “Iedereen hielp elkaar, wat meteen een ijsbreker was”, vertelt Hanan trots. Later werd het muziekboxje overgenomen en deelden bewoners muziek met elkaar. Nederlanders die aanvankelijk wat terughoudend waren, merkten al snel: “Het zijn ook maar gewoon mensen”.
"Je komt hier nergens weg zonder dat je eten of drinken wordt aangeboden"
In de gezamenlijke ruimte hangt een vraag- en aanbodbord. Via dit bord kunnen bewoners verzoeken uitzetten: samen koken, een filmavond organiseren of praktische hulp vragen. Er zijn ook actieve bewoners die regelmatig iets voor anderen doen: Ahmed repareert fietsen, Tygo, die kapper wil worden, biedt aan medebewoners te knippen. Zelfs kleine gebaren tellen mee: samen een kop koffie drinken, een praatje maken of elkaar helpen met taalles. “Je komt hier nergens weg zonder dat je eten of drinken wordt aangeboden”, lacht Roman.
Een gemeenschap die zelf verder kan
Een dag in het Bloemkwartier laat zien hoe krachtig het is wanneer mensen elkaar echt ontmoeten. Wat begint met een potje pingpong, een vraag over een fiets of een gedeelde maaltijd, groeit uit tot langdurige relaties tussen bewoners.
Die relaties vormen de basis van een sterke, zelfredzame gemeenschap, precies het doel waar organisaties als Refugee Team, ContourdeTwern en WonenBreburg naartoe werken.
Zodra die verbinding stevig staat, kunnen de hulpverleners vanzelf een stap terug doen en blijft er iets wezenlijks achter: een buurt waar mensen elkaar kennen, vertrouwen en verder helpen.
